මේ ලියාපදිංචි අපරාධකරුට ඇමතිකමක් දැරිය හැකිද?
ප්‍රසන්නගේ වංචනික වැඩ ගැන නඩු තීන්දුවේ තිබෙන කරුණු
■ නිල ලිපි ශීර්ෂවල බොරු කියලා
■ කුණුහරුපෙන් තර්ජනය කරලා
■ කළේ නැති ආයෝජනයක් ගැන බොරු කියලා
පසුගිය ජූනි මස පළ කරන ලද ලිපියකි.
නාගරික සංවර්ධන හා නිවාස අමාත්‍ය සහ පාර්ලිමේන්තුවේ ආණ්ඩු පක්‍ෂයේ ප්‍රධාන සංවිධායක ප්‍රසන්න රණතුංගට අවුරුදු දෙකක බරපතළ වැඩ ඇතිව සිරදඬුවමක් පසුගියදා නියම කළ කොළඹ මහාධිකරණ විනිසුරු මංජුල තිලකරත්න, එම සිරදඬුවම වසර 5ක් දක්වා අත්හිටුවීය. ඊට අමතරව මිලියන 25ක හෙවත් කෝටි දෙකහමාරක දඩයක්ද රජයට ගෙවන ලෙස ඔහුට නියම කෙරිණ.
මේ වරදකරු කිරීම නිසා, දැන් ප්‍රසන්න රණතුංග යනු ‘ලියාපදිංචි අපරාධකරුවකු’ හෙවත් Registered criminal තත්වයේ සිටින කෙනෙකි. ඔහු මහාධිකරණ තීන්දුවට විරුද්ධව අභියාචනයක් ගොනු කළ නිසා, ඇප පිට නිදහස් වීමට හැකිවිය. එහෙත්, අභියාචනයෙන් ඔහු නිදොස් කරන තුරු නීතියෙන් සැලකෙන්නේ වරදකරුවකු හැටියටය.
මේ ‘ලියාපදිංචි අපරාධකරු’ රජයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමතිවරයෙකි. එමෙන්ම පාර්ලිමේන්තුවේ ආණ්ඩු පක්‍ෂ ප්‍රධාන සංවිධායකවරයාය. දේශපාලකයන්ට විරුද්ධව වංචා, දූෂණ හෝ වෙනයම් අපරාධ චෝදනා නැගෙන විට ලැබෙන පොදු පිළිතුර වන්නේ, ඒවා හුදු චෝදනා පමණක් බවත්, චෝදනා වලංගු වන්නේ අධිකරණයකින් වරදකරු වුවහොත් පමණක් බවත්ය. දැන් ප්‍රසන්න රණතුංග අපරාධ වරදකට වරදකරු කර තිබේ. එහෙත් ඔහු තවමත් කැබිනට් ඇමතිකම සහ පාර්ලිමේන්තු තනතුර දරයි.
මෙවැනි ලියාපදිංචි අපරාධකරුවකු සිය ඇමති මණ්ඩලයේ සිටීම, රටේ සදාචාරමය දේශපාලනයක් ඇතිකිරීමට හා සිස්ටම් චේන්ජ් එකක් කිරීමට ආ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාට අපුලක් දනවන බවක් නොපෙනේ. අපරාධ අඩුකරන්නට බලයට ආ ගෝඨාභය අපරාධකරුවකු ඇමතිවරයකු ලෙස තබාගෙන සිටියි. අගමැතිවරයාටද එහි වරදක් පෙනෙන්නේ නැත. ප්‍රසන්න රණතුංග මහතාටද, අපරාධකරුවකු වන තමා මෙවැනි වැදගත් මහජන තනතුරු දැරීම ගැන හිරිකිතක් ලජ්ජාවක් තිබෙන බවක් පෙනෙන්නේ නැත.
ප්‍රසන්න රණතුංග වරදකරු කරන ලද්දේ, එච්සී8264/16 දරන මහාධිකරණ නඩුවේදී ජුනි 6 වැනිදා, විනිසුරු මංජුල තිලකරත්නය.
නඩු තීන්දුව සැලකිල්ලෙන් කියවන විට, නීතිපතිවරයා විසින් ගොනුකරන ලද චෝදනා 15ක් අතුරෙන් 13වැනි චෝදනාවට පමණක් වරදකරු වන ප්‍රසන්න රණතුංග ගැන, විනිසුරුවරයා කරන නිරීක්‍ෂණ ඉතා වැදගත්ය. එම නිරීක්‍ෂණවලින්, 13 වැනි චෝදනාවට අමතරව, ප්‍රසන්න රණතුංගගේ දූෂිත හැසිරීම් සහ වංක ක්‍රියා පිළිවෙත ගැන මැනැවින් පැහැදිලි වෙයි.
මෙතැන් සිට පළවන්නේ මහාධිකරණ තීන්දුවේ අඩංගු දෑවල වැදගත් කරුණු, යම් සංස්කරණ සහිතවය.
නඩුවේ සිදුවීම
පැමිණිලිකරු වන ක්‍රිස්ටියන් ගිහාඩ් මෙන්ඩිස්, සිලිකොන් ටෙක්නොලොජීස් සමාගමේ විධායක අධ්‍යක්‍ෂවරයාය. එය ඔහුගේම ව්‍යාපාරයකි.
2013 සැප්තැම්බර් 20 දින ඔහු අජිත් පැස්කුවල් නැමැත්තාගෙන් මීතොටමුල්ලේ පිහිටි ඉඩමක් මිලදී ගත්තේය. එය අක්කර 2, පර්චස් 2.8ක ඉඩමකි. මෙම ඉඩම මිලදී ගත් කාලයේ ඉඩමට ඇතුළුවන මාර්ගයේ අනවසර පදිංචිකරුවෝ පිරිසක් පදිංචිව සිටියහ. ඔවුන් එම ස්ථානයෙන් ඉවත් කරවාගැනීම සම්බන්ධයෙන් ප්‍රසන්න රණතුංගගේ නිල නිවසේ සාකච්ඡාවක් පැවැත්විණි. ඒ පැමිණිලිකරු ඉඩම මිලට ගැනීමට මාස 6කට පමණ පෙරය. පැමිණිලිකරු ප්‍රසන්න රණතුංගව හඳුනාගන්නේ එම සාකච්ඡාවේදීය. ඒ 3 වැනි චුදිත, නරේෂ් කුමාර් ෆාරික් හරහාය. ෆාරික්, ඊට පෙර සිටම පැමිණිලිකරු හඳුනන්නෙකි.
අනවසර පදිංචිකරුවන්ට විකල්ප පදිංචි ස්ථාන දීමෙන් පසුව ඔවුන් ඉඩමෙන් ඉවත්වී ඇත. ඉඩම මිලදී ගත් පසු එහි බස්නාහිර පළාත් සභාව සඳහා ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමට පැමිණිලිකාර ගිහාඩ්, ප්‍රසන්න රණතුංග සමග සාකච්ඡා කර ඇත. ඒ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රසන්න සහ පැමිණිලිකරු අතර ලියුම් දෙකක්ද හුවමාරු වී ඇත. කෙසේ නමුත් මුදල් අපහසුතා නිසා එම ගොඩනැගිල්ල ඉදිකිරීමට ගිහාඩ්ට නොහැකි විය.
අවබෝධතා ගිවිසුමක්
ඉන්පසු මෙම ඉඩම විවිධාකාරයෙන් සංවර්ධනය කිරීම සඳහා (පසංැා ාැඩැකදචපැබඑ) අවබෝධතා ගිවිසුමක් අත්සන් කරන ලදි. ඒ 2014.01.17 දිනදීය. මෙම අවබෝධතා ගිවිසුමේ පාර්ශ්වකරුවන් වුණේ, පැමිණිලිකරු, 3 වන චුදිතගේ බිරිඳ වන ෂෙවන්ති වනිගසේකර, ප්‍රසන්න රණතුංගගේ බිරිඳ වන මොරීන් ස්ටෙලා රණතුංග (ඇය 2වැනි චුදිතය.) සහ අජිත් පැස්කුවල් (ඉඩමේ මුල් හිමිකරු)ය.
ගිවිසුම අනුව, ඉඩමෙන් පර්චස් 191.7ක ප්‍රමාණයක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 59%ක් පැමිණිලිකරුට හිමිවෙයි. ඉඩමෙන් පර්චස් 53.7ක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 17%ක් හිමිවෙන්නේ 3වන චුදිතගේ බිරිඳටය. ඉඩමෙන් පර්චස් 43.7ක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 14%ක් ප්‍රසන්න රණතුංගගේ බිරිඳටය. පර්චස් 33.7ක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 10%ක් අජිත් පැස්කුවල්ටය.
අවබෝධතා ගිවිසුම ක්‍රියාත්මක කිරිමේදී ගැටලුවක් ඇතිවුණොත් සුහදව සාකච්ඡා කර විසඳාගැනීමටද පාර්ශ්වකරුවෝ එකඟ වූහ.
ඉඩම විකුණයි
ඉන්පසුව ඉඩම පැමිණිලිකරු විසින් ටෝකියෝ සිමෙන්ති සමාගමට විකුණන ලදි. ඒ 2015.04.07 වැනි දිනය. මේ ගනුදෙනුවේ තැරැව්කරුද, ප්‍රසන්න රණතුංග විසින් පැමිණිලිකරුට හඳුන්වා දුන් ගුණරත්න නමැත්තෙකි. ඉඩම විකුණුවේ රුපියල් 204,820,000ක් හෙවත් මිලියට 204.8ක පමණ මුදලකටය.
එහෙත් පැමිණිලිකරුට එම මුදල් අතට නොලැබිණි. හේතුව ඔහු කොමර්ෂල් ලීසිං ආයතනයට සහ එල්ඒඑල්සී ආයතනයට ගෙවිය යුතු ණය වෙනුවෙන්, එම මුදල චෙක්පත් දෙකක් මගින් ලබාදුන් නිසාය.
චෙක්පත් ලියයි
2015.04.10 වැනිදා පෙරවරුවේ දූරකථනයෙන් පැමිණිලිකරු අමතා ඇති 3 වැනි චුදිත, ඔහුට දැනුම් දී ඇත්තේ, චෙක්පොතද රැගෙන ප්‍රසන්න රණතුංගගේ ප්‍රධාන ඇමති නිල නිවෙසට පැමිණෙන ලෙසයි. ඒ අනුව පැමිණිලිකරු සහ බිරිඳ එදින සවස ප්‍රසන්නගේ නිල නිවෙසට ගියෝය. ඒ අවස්ථාවේදී ප්‍රසන්න, ඔහුගේ බිරිඳ සහ 3 චුදිත එහි සිටියෝය. ආරක්‍ෂක නිලධාරීහු දෙදෙනෙක්ද සිටියහ. චෙක්පත් ලිවීම සඳහා කෑම මේසයට එන ලෙස 3 චුදිත කීවේය. ගණන් හිලව් ඉවර කරගන්නා ලෙස ප්‍රසන්න පැවසුවේය. ඒ සුහදවය. පැමිණිලිකරු චෙක්පත් 11ක් ලියා 3 වැනි චුදිතට දුන්නේය. ඒ අතර, රුපියල් මිලියන 5 සහ 3 චෙක්පත් දෙකකි.
ප්‍රසන්නගේ බිරිඳගේ නමට ලියූ චෙක්පත් 4කි. 3 චුදිතගේ නමට ලියු චෙක්පත් 5කි. ඒවායේ සම්පූර්ණ වටිනාකම මිලියන 64කි. එම මුදල ගණනය කර ඇත්තේ මුලින් කී අවබෝධතා ගිවිසුම මගින් ප්‍රසන්නගේ බිරිඳට සහ 3 චුදිතගේ බිරිඳට හිමි 31%ක (පිළිවෙළින් 14% සහ 17% ලෙස) ප්‍රතිශතයට සමානුපාතිකවය. ඉඩම විකිණූ මිලියන 204.8න් 31%ක් යනු ආසන්න වශයෙන් මිලියන 64කට ආසන්න මුදලකි. එම චෙක්පත්වලට පැමිණිලිකරු හා බිරිඳ අත්සන් කර තිබුණු අතර, හැටන් නැෂනල් බැංකුවෙන් ගිණුමකට අදාළ ය.
ඉහත චෙක්පත් අතරින් ප්‍රසන්නගේ බිරිඳට ලියූ මිලියන 5ක චෙක්පත අගරු විය. අගරු වීමට හේතුව පැමිණිලිකරු ගෙවීම නැවැත්වීමයි. රුපියල් මිලියන 5ක අනෙක් චෙක්පතක් එදිනම මුදල් කරගෙන ඇත. චෙක්පත් 11 අතරින් මුදල් කරගැනීමට හැකිවී ඇත්තේ මිලියන 8ක් පමණකි.
2015 .04.10ට පසු (සතියක් හෝ දෙකක් ඇතුළත) නැවත වතාවක් ප්‍රසන්නගේ කාර්යාලයට පැමිණෙන ලෙස 3 චුදිත පැමිණිලිකරුට දැන්වීය. ඒ අනුව පැමිණිලිකරු හා බිරිඳ එහි ගොස් ප්‍රසන්න හමුවූහ. එහිදී මුලින් ලබාදුන් චෙක්පත් මගින් ගෙවන ලද (මුදල් කරගන්නා ලද) මිලියන 8ක මුදල සහ ඉඩම සංවර්ධනය කිරීම සඳහා පැමිණිලිකරු විසින් වියදම් කරන ලද මුදල අඩුකර, මිලියන 34ක පමණ මුදලක් ගෙවන ලෙස ප්‍රසන්න රණතුංග පැමිණිලිකරුට දැන්වීය. 3 චුදිතද එහි සිට ඇත.
අප්‍රේල් 10 පැමිණිලිකරු ප්‍රසන්නගේ කාර්යාලයේදී ප්‍රසන්න හමුවිය. ඊට පෙර ඔවුහු දූරකථන සංවාදයකද යෙදුණහ. ඒ දෙකම සුහදශීලී විය.
චෙක්පත් 8ක් ගෙදරට යවයි
ඉන්පසු පැමිණිලිකරු සිය සමාගමේ සාමාන්‍යාධිකාරි බිමල් ප්‍රනාන්දු මගින් චෙක්පත් 8ක් චුදිතගේ නිල නිවෙසට යවා ඇත. චුදිතයන් නිවසේ නොසිටි බැවින් බාරදී ඇත්තේ ආරක්‍ෂක නිලධාරීන්ටය. ඒවායේ සම්පූර්ණ වටිනාකම මිලියන 34කි. එයින් චෙක්පත් 4ක් ප්‍රසන්නගේ බිරිඳ නමට ලියා ඇත. අනෙක් චෙක්පත් 4, 3 වන චුදිතගේ නමටය. පැමිණිලිකරු සියලු චෙක්පත්වල ගෙවීම් අත්හිටුවීම නිසා චෙක්පත් අටම මුදල් කරගැනීමට නොහැකි විය.
එම චෙක්පත් 8 යවන විට, ප්‍රසන්න රණතුංග සහ පැමිණිලිකරු අතර එකඟතාව වුණේ, මීට පෙර පැමිණිලිකරු ලබාදුන් චෙක්පත්වලින් බැංකුගත නොකර තිබුණු චෙක්පත් පැමිණිලිකරුට ආපසු ලබාදීමයි. (මුදල් කරගත් මිලියන 8ට අයත් චෙක්පත් සහ අගරුවූ චෙක්පත හැර අනෙක් චෙක්පත්). ප්‍රසන්න රණතුංග එම චෙක්පත් පැමිණිලිකරුට ආපසු ලබාදුන්නේ නැත.
සංවාද පටිගත කෙරෙයි
2015 මැයි 12 දින පැමිණිලිකරු සහ ප්‍රසන්න රණතුංග අතර දූරකථන සංවාදයක් සිදුවිය. එම සංවාදය පැමිණිලිකරු පටිගත කළේය. එයද සුහදව සිදුවූවකි.
2015 මැයි 29 දිනද ප්‍රසන්න සහ පැමිණිලිකරු අතර දූරකථන සංවාදයක් සිදුවෙයි. එයද පැමිණිලිකරු පටිගත කළේය. එහිදී ප්‍රසන්න රණතුංග පැමිණිලිකරුට තර්ජනාත්මකව පවසා සිටියේ ‘පැමිණිලිකරුට පැමිණිය නොහැකි වුණොත්, තමාගේ වැඩේ කර ගැනීම සඳහා තමා පැමිණිලිකරු හමුවීමට එන බවත්, තමා නරක මිනිහා කර නොගන්නා ලෙසත්, පළමුව තමාගේ ප්‍රශ්නය විසඳන ලෙසත්’ය. මෙහිදී ප්‍රසන්න අසභ්‍ය වචනද පාවිච්චි කළේය. ‘තමුසෙ ’යනුවෙන්ද පැමිණිලිකරු අමතා ඇත.
එදිනම සවස 5-5.30ට පමණ ප්‍රසන්න රණතුංග පිටකෝට්ටේ පිහිටි පැමිණිලිකරුගේ කාර්යාලයට ආවේය. පැමිණිලිකරු තමාගේ වාහනය අසලට කැඳවා නැවත ඔහුට තර්ජනය කෙළේය. ‘මාත් එක්ක දඟලන්න එන්න එපා. මගේ හැටි තමුසෙ දන්නවානේ. (අසභ්‍ය වචන කිහිපයක්). අද දවස ඇතුළත මගේ ප්‍රශ්නේ විසඳනවා. නැතිනම් තමුසෙ මම වැරදි මිනිහා කියන්න එපා.’ යනුවෙනි. ඒ අවස්ථාවේදී පැමිණිලිකරුට බියක් ඇතිවිය.
2015 ජුනි මස දිනයක තම නිවසට පැමිණ තමා හමුවන ලෙස ප්‍රසන්න රණතුංග පැමිණිලිකරුට දූරකථනයෙන් දැන්වීය. පැමිණිලිකරු බිමල් ප්‍රනාන්දුද සමග ප්‍රසන්නගේ නිවසට ගියේය. එහිදි පොරොන්දු නෝට්ටු 5කට අත්සන් කරන ලෙස ප්‍රසන්න පැමිණිලිකරුට පැවසීය. පැමිණිලිකරු ඊට අවනතවී ඒවාට අත්සන් කළේය.
විත්තියේ සාක්‍ෂි සහ නඩුව
ප්‍රසන්න, ගිහාඩ් මෙන්ඩිස් හඳුනාගෙන ඇත්තේ නරේෂ් කුමාර් මගිනි. ඉඩමේ අනවසර පදිංචිකරුවන් ඉවත්කිරීමට බස්නාහිර ප්‍රධාන ඇමතිවරයා වූ ඔහු මැදිහත්වී ඇත.
ප්‍රසන්න සහ ගිහාඩ් අතර හුවමාරුවුණු ලිපි දෙක නිකුත් කෙළේ, ‘ඉඩම සංවර්ධනය කිරීම සඳහා ගිහාඩ් ලබාගැනීමට බලාපොරොත්තු ණය මුදලක් ලබාගැනීම පහසු කරවීම පිණිස ඔහුට කළ උදව්වක් ලෙස’ බව ප්‍රසන්නගේ ස්ථාවරයයි. එම ලිපිවල සඳහන් විදියට බස්නාහිර පළාත් සභාව සඳහා ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමට ප්‍රසන්න සහ ගිහාඩ් අතර ඇත්ත වශයෙන්ම එකඟත්වයක් ඇතිවී නැති බව ප්‍රසන්න අධිකරණයට කීවේය. ප්‍රසන්න වැඩිදුරටත් කියා ඇත්තේ, එම ලිපි දෙක නිකුත් කර ඇත්තේ තමාගේ ‘පෞද්ගලික’ ලිපි ශීර්ෂවල බවයි.
නරේෂ් කුමාර්ගේ දැන්වීම මත මොරින් ස්ටෙලා රණතුංග මිලියන 5ක් ඉඩම සඳහා ආයෝජනය කළාය. එසේ කළේ ඉඩම සංවර්ධනය කර විකිණීමේ බලාපොරොත්තුවක් පිළිබඳව සහ ඒ සඳහා ගිහාඩ් සතුව මුදල් නොමැතිය යන කාරණය ගැන නරේෂ් කුමාර් කී නිසා බව ප්‍රසන්න කියා ඇත.
තමන් ආයෝජනය කළ මුදල සඳහා යම් තහවුරු කිරීමක් අවශ්‍ය බව තමා විසින් නරේෂ් කුමාර්ට දැන්වූ බවත්, ඒ අනුව අවබෝධතා ගිවිසුමක් සකස් කළ බවත්, ඉඩම විකුණා එකඟවූ විදියට ලාබ බෙදාගැනීමට ගිහාඩ් තමන්ට යෝජනා කළ බවත්, ඒ සඳහා තමා විසින් ගුණරත්න නමැති තැරැව්කරුවකුද ගිහාඩ්ට හඳුන්වා දුන් බවත්, ඉඩම ටෝකියෝ සිමෙන්ති සමාගමට විකිණූ බව තමා දැනගත් බවත්, ඉඩම විකිණුවේ තමාගේ සහ බිරිඳගේ අනුමතිය මත බවත් ප්‍රසන්න රණතුංග විත්ති කූඩුවේ සිට ප්‍රකාශ කළේය.
ඉඩම විකිණීමෙන් පසු, ප්‍රසන්න, ස්ටෙලා, නරේෂ් කුමාර් සහ ඔහුගේ බිරිඳ, ගිහාඩ් සහ ඔහුගේ බිරිඳ ප්‍රසන්න රණතුංගගේ නිවසේදී හමුවී ඇත. ඒ අවස්ථාවේ ගිහාඩ් සුහදශීලී ලෙස චෙක්පත් කිහිපයක් ලබාදී ඇත. එයින් මිලියන 5ක චෙක්පතක් එදිනම මුදල් කරගෙන ඇත. එම චෙක්පත් අතරින් එක් චෙක්පතක් බැංකුගත කළ විට අගරු වී ඇත.
ඉන්පසු ගිහාඩ් විසින් ඉඩම සංවර්ධනය සඳහා වියදම් කළ මුදල අඩුකර ඉතිරි මුදල බෙදාගැනීමට සියලු දෙනා එකඟ වී ඇත.
අනතුරුව ගිහාඩ් තම සාමාන්‍යාධිකාරිවරයා මගින් තවත් චෙක්පත් කිහිපයක් ප්‍රසන්නගේ නිවෙසට එවා ඇත. ඒ වන විට ප්‍රසන්න සහ ගිහාඩ් අතර ආරාවුලක් තිබී නැත. චෙක්පත් දෙන අවස්ථාවේදී කිසිදු බලපෑමක් හෝ තර්ජනයක් තිබී ද නැත.
එම චෙක්පත් අතරින් එක් චෙක්පතක් බැංකුගත කළ බවත්, එය අගරු වූ බවත්, පැමිණිලිකරු මුදල් ගෙවීම මගහරින බව ඒ අවස්ථාවේ තමාට වැටහුණු බවත් ප්‍රසන්න රණතුංග අධිකරණයට කියා ඇත.
ඉන්පසු අවස්ථා කීපයකදී දූරකථන ඇමතුම් මගින් තමා ගිහාඩ්ගෙන් මුදල් ඉල්ලා සිටි බවත්, පොරොන්දු නෝට්ටුවලට අත්සන් කිරීමට පැමිණෙන ලෙස තමා පැමිණිලිකරුට දැන්වූ බවත්, ඔහු එය දින කිහිපයක්ම මගහැරි බවත් ප්‍රසන්න කියා ඇත.
දිනක ගිහාඩ් සහ ඔහුගේ සාමාන්‍යාධිකාරි නිවෙසට පැමිණි බවත්, ඒ අවස්ථාවේදී ගිහාඩ් පොරොන්දු නෝට්ටුවලට අත්සන් කළ බවත් ප්‍රසන්න කියා ඇත.
ප්‍රසන්න අධිකරණයට කීවේ, තමා කිසිම අවස්ථාවක තර්ජනය කිරීමක් හෝ බිය වැද්දීමක් නොකළ බවයි.
ස්ටෙලා රණතුංගගේ ආයෝජනය
ස්ටෙලා රණතුංග විත්තිකූඩුවේ සිට ප්‍රකාශයක් කළාය. ඇය කිව්වේ, ඉඩම සඳහා තමා රුපියල් මිලියන 5ක් ආයෝජනය කළ බවයි. තම පවුලේ ඉන්ධන පිරවුම්හල් ව්‍යාපාරයට අදාළ ගිණුමෙන් මිලියන 10ක් ගෙන ඉන් 5ක් මේ ලෙස ආයෝජනය කළ බව ඇය කියා ඇත.
තමා නිවසේ නොසිටි අවස්ථාවක ගිහාඩ් සහ බිමල් ප්‍රනාන්දු නිවසට පැමිණ තිබූ බවත්, ඔවුන් නිවසෙන් බැහැර යාමේදී තමා සමගද කතා කළ බවත්, ඔවුන් පැමිණි හේතුව ප්‍රසන්නගෙන් විමසීමේදී පොරොන්දු නෝට්ටු කිහිපයකට අත්සන් කළ බව ප්‍රසන්න තමා සමග කී බවත්, ඒවා තමා විසින් සුරක්‍ෂිතව තැබූ බවත් ස්ටෙලා රණතුංග උසාවියට කිව්වේය.
සාක්‍ෂි විශ්ලේෂණය
පැමිණිල්ලේ නඩුව සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ පවතින්නේ පැමිණිලිකරුගේ සාක්‍ෂිය මතය. නඩුවට අදාළ සම්පූර්ණ සිද්ධිමාලාව ගැන පැමිණිලිකරු විස්තරාත්මකව පිළිතුරු දී ඇත.
පැමිණිලිකරුගෙන් විත්තිය විසින් දීර්ඝ ලෙස හරස් ප්‍රශ්න කර ඇත. චුදිතට එරෙහිව පැමිණිල්ල ගොනුකලේ ද්වේෂ සහගතව යැයි විත්තියෙන් කළ යෝජනාව ඔහු ප්‍රතික්‍ෂෙප කර ඇත.
විත්තියෙන් ඔහුට කළ තවත් යෝජනාවක් නම් බස්නාහිර පළාත් සභාවේ ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමට එකඟත්වයක් නොතිබූ බවයි. එහෙත් ප්‍රසන්න රණතුංග සහ ගිහාඩ් අතර හුවමාරුවී ඇති ලිපි දෙකෙන් පෙනීයන්නේ එවැනි එකඟත්වයක් තිබී ඇති බවයි. ඉඩම සංවර්ධනය සඳහා නරේෂ් කුමාර්ගේ ඉල්ලීම මත ස්ටෙලා රණතුංග මිලියන 5ක් ආයෝජනය කළ කතාව ගිහාඩ් (පැමිණිලිකරු) ප්‍රතික්‍ෂෙප කර ඇත.
ස්ටෙලා මිලියන 5ක් ඉඩම සඳහා ආයෝජනය කළ බව දිගින් දිගටම යෝජනා කර ඇති නමුත්, එම මුදල පැමිණිලිකරු වෙත ලබාදුන් ආකාරය නිශ්චිතව යෝජනා කර නැත. ඒ මුදල ලබාදුන්නේ ගිහාඩ්ටද, නරේෂ් කුමාර්ටද යන්න පවා නිශ්චිතව වටහාගත නොහැකි ආකාරයේ අවිනිශ්චිත යෝජනාවක් ලෙස විත්ති පාර්ශ්වය මේ යෝජනාව මුලින් ඉදිරිපත් කෙළේය. එය දිගින් දිගටම පැමිණිලිකරු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ පසු, අවසානයේ එම මුදල ‘ස්ටෙලා විසින් පැමිණිලිකරුට’ ලබාදුන් බවට නිශ්චිත යෝජනාවක් කළේය. ඒ යෝජනාවද පැමිණිලිකරු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළේය. ස්ටෙලා එම මුදල ලබාදුන්නේ පැමිණිලිකරුට නම්, මුලින්ම ඒ බව නිශ්චිතව යෝජනා කිරීමට විත්තියට තිබූ අපහසුව කුමක්දැයි වටහාගත නොහැකිය.
අවස්ථා දෙකකදී චෙක්පත් සහ පසුව පොරොන්දු නෝට්ටු ලබාදෙන්න සිදුවුණේ එම ආයෝජනය සම්බන්ධයෙන් බවට විත්තියෙන් කළ යෝජනාවද පැමිණිලිකරු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළේය. විත්තියේ එම යෝජනාව පදනම් විරහිත වන්නේ, චෙක්පත් හා පොරොන්දු නෝට්ටුවල සඳහන් මුදල් ප්‍රමාණය මිලියන 5ට බෙහෙවින් වැඩි නිසාය.
පොරොන්දු නෝට්ටු අත්සන් නොකර ප්‍රසන්න රණතුංගගේ නිවෙසින් පිටව යාමට තිබුණු බවට විත්තියෙන් කළ යෝජනාව ප්‍රතික්‍ෂෙප කරමින් පැමිණිලිකරු කියා ඇත්තේ එම සිද්ධි මාලාව තර්ජනාත්මකව සිදුවුණු බවයි.
පැමිණිලිකරුට අනුව නඩුවේ සිද්ධිදාමය අවසන් වී ඇත්තේ 2015 ජුනි 2 දිනය. පැමිණිලිකරු මේ සම්බන්ධයෙන් දූෂණ මර්දන කමිටු ලේකම් කාර්යාලයට පැමිණිලි කළේය. එම පැමිණිල්ල පොලිස්පතිවරයා විසින් පොලිස් මූල්‍ය අපරාධ කොට්ඨාසයට යොමුකරන ලදුව එම කොට්ඨාසය විමර්ශනය ආරම්භ කර ඇත. ඒ පොලිස්පතිවරයාගේ නියෝගයක් මතය. පැමිණිලිකරු මැයි 24 දින මූල්‍ය අපරාධ පොලිස් කොට්ඨාසයට ප්‍රකාශයක් කර ඇත්තේ මේ පසුබිම තුළය. සිද්ධි මාලාවකින් යුක්ත සංකීර්ණ සිද්ධියක් වූ මේ ගැන ඔහු අප්‍රමාදව පොලිසියට ප්‍රකාශයක් කර තිබෙන බව පෙනේ.
පැමිණිලිකරු සිය සාක්‍ෂියේදී ගත් බොහෝ ස්ථාවරයන් ලේඛන මගින්ද තහවුරු වී ඇත.
විත්තියෙන් චෝදනා
පැමිණිලිකරු මුලින්ම දූෂණ මර්දන කමිටු ලේකම් කාර්යාලය වෙත පැමිණිලි කිරීම, එෆ්සීඅයිඩීය මගින් නඩුවේ විමර්ශනය පැවැත්වීම යම් ආකාරයකින් විත්තියේ දෝෂ දර්ශනයට ලක්වී තිබේ.
පැමිණිලිකරු පැමිණිල්ල ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ එවකට බස්නාහිර පළාතේ ප්‍රධාන අමාත්‍යවරයාට, ඔහුගේ බිරිඳට හා තවත් තැනැනත්තකුට එරෙහිවය. පළාත් ප්‍රධාන අමාත්‍ය තනතුර සැලකිය යුතු බලයක් සහිත තනතුරකි. එවන් බලයක් සහිත තැනැත්තකුගෙන් එල්ලවූ තර්ජනයක් ගැන ඔහුට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වීමේදී සැම තැනැත්තෙකම පැකිළීමකින් තොරව ළඟම පිහිටි පොලිසිය වෙත ක්‍ෂණිකව ගොසින්, ඒ පැමිණිල්ල කරනු ඇතැයි හැමවිටම බලාපොරොත්තු විය නොහැක. එය පුද්ලයාගේ මානසික මට්ටම, දරාගැනීමේ ශක්තිය සහ වෙනත් අවස්ථානුගත කරුණු අනුව එකිනෙකාගෙන් වෙනස්විය හැකිය.
විමර්ශනය නීතියට අනුකූලයි
ඇත්තෙන්ම අධිකරණය බැලිය යුත්තේ අදාළ විමර්ශනය අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහයේ ප්‍රතිපාදනවලට අනුකූලව සිදුකර තිබේද යන්නයි. එය එම ප්‍රතිපාදනවලට අනුකූලව කර ඇති බව පැහැදිලිය. එම විමර්ශනයේදී අනාවරණය වූ කරුණු සැලකිල්ලට ගෙන චුදිතයන්ට එරෙහිව මහාධිකරණයේ නඩු පැවරීමට ප්‍රමාණවත් සාක්‍ෂි ඇති බව තීරණය කර ඇත්තේ නීතිපතිවරයාය. ඒ අනුව එමගින් චුදිතයන්ට කිසිදු අගතියක් සිදුවී ඇති බවක් මට නොපෙනේ.
ලිපි ශීර්ෂ පෞද්ගලික නැත
ප්‍රසන්න රණතුංග විත්තිකූඩුවේ සිට කළ ප්‍රකාශයෙන් කිව්වේ බස්නාහිර පළාත් සභාවට ගබඩා සංකීර්ණයක් මේ ඉඩමේ ඉදිකිරීමට තමා සහ පැමිණිලිකරු අතර කිසිම එකඟත්වයක් නොතිබුණු බවයි. ඉහත කී ලිපි දෙක නිකුත් කළේ තමාගේ පෞද්ගලික ලිපි ශීර්ෂවල බවයි. නමුත් එම ලිපි දෙකේ අන්තර්ගතය සලකා බැලීමේදී පෙනී යන්නේ ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමේ එකඟත්වය එම ලිපිවලින් මැනැවින් පිළිබිඹු වන බවයි. දෙවැනි ලිපියේ අපේක්‍ෂිත ගබඩා සංකීර්ණයේ වර්ග අඩි ප්‍රමාණය, ගෙවීමට අපේක්‍ෂිත මාසික කුලිය සහ එය ගණනය කරන ආකාරය පවා විස්තරාත්මකව සඳහන් කර ඇත. එම ලිපි ශීර්ෂවල ඉහළින්ම රාජ්‍ය ලාංඡනය, ප්‍රසන්නගේ නම, ඔහු දැරූ ප්‍රධාන අමාත්‍ය දුරය, ඊට අමතරව ඔහු ඇමතිකෙනකු ලෙස ක්‍රියාකළ නිලයන්, රාජකාරි ලිපිනය, දූරකථන අංකය, නිල මුද්‍රාව යනාදි කරුණු ඇතුළත් වේ. ඒ අනුව ඒවා ප්‍රසන්නගේ පෞද්ගලික ලිපි ශීර්ෂ ලෙස සලකන්නට කිසිම හැකියාවක් නැත. ඒවා ප්‍රධාන ඇමතිධුරයට අදාළ ලිපි ශීර්ෂ බවට කිසිම සැකයක් නැත.
පැමිණිලිකරු ගිහාඩ්ය. එම ඉඩමේ කිසිම නීත්‍යනුකූල අයිතියක් කිසිම අවස්ථාවක ප්‍රසන්න රණතුංග හෝ ඔහුගේ බිරිඳ ඇතුළු චුදිතයන්ට තිබී නැත. ඒ අනුව ප්‍රසන්න රණතුංග ක්‍රියාකර ඇත්තේ පැමිණිලිකරු ඔහු සතු ඉඩම විකිණීමෙන් ලද මුදලෙන් කොටසක් කෙසේ හෝ ලබාගැනීමටයි. අවබෝධතා ගිවිසුමෙහි කුමක් සඳහන් වුවද සත්‍ය වශයෙන් සිදුවී ඇත්තේ එය බව ප්‍රායෝගික බුද්ධිය මෙහෙයවමින් සිද්ධි මාලාව දෙස බලද්දී පෙනේ.
අවබෝධතා ගිවිසුම චුදිතයන්ගේ අවශ්‍යතාව මත සකස් කළ ලේඛනයක් බව පැමිණිලිකරුගේ සාක්‍ෂියෙන් අනාවරණය වේ. එය සකස් කළේ තමා විසින් බව ප්‍රසන්න විත්තිකූඩුවේ සිට කළ ප්‍රකාශයේද සඳහන් කර ඇත. ඒ අනුව ඉඩමේ භූමි ප්‍රමාණය පාර්ශ්වකරුවන් වෙත බෙදී යන ආකාරය ගැන ගිවිසුමේ ඇති ප්‍රතිශත නීත්‍යනුකූල පදනමක් මත යොදන ලද සේ සැලකීම අසීරුය. ඉඩමේ එකම අයිතිකරු පැමිණිලිකරු වන විට, ප්‍රසන්න රණතුංග කර ඇත්තේ තමාට නීත්‍යනුකුලව හිමි නැති දෙයක් නීති විරෝධී ලෙසද ලබාගැනීමයි.
ඉඩම සංවර්ධනය කිරීමෙන් කිසි ලාභයක් ගත නොහැකි විය. පැමිණිලිකරු මුහුණ දී සිටි ආර්ථික දුෂ්කරතා හේතුකොටගෙන පළාත් සභාව සඳහා යෝජිතව තිබුණු ගබඩා සංකීර්ණය හැදීමටද අපොහොසත් විය. ප්‍රසන්නගේ බිරිඳ මිලියන 5ක් ආයෝජනය කළ බව පිළිගත්තද, ප්‍රසන්න කටයුතු කර ඇත්තේ පැමිණිලිකරුගෙන් ඊට වඩා බෙහෙවින් වැඩි මුදලක් ලබාගැනීමටයි. ඒ වන විට ඔහු පැමිණිලිකරු විසින් ලබාදුන් මිලියන 5ක චෙක්පතද මුදල් කරගෙන අවසන්ය. මේ කෝණයෙන්ද සිද්ධිය දෙස බලන විට පෙනීයන්නේ ප්‍රසන්න රණතුංග කර ඇත්තේ තමාට නීත්‍යනුකුලව හිමි නැති දෙයක් නීති විරෝධී ලෙස ලබාගැනීමයි.
ඉහත කරුණු අනුව තමා වෙත පොරොන්දු නෝට්ටු භාරදීමට ප්‍රසන්න රණතුංග විසින් පැමිණිලිකරු වංක ලෙස පොළඹවා ඇති ලෙස තීරණය කරමි.
ඉහත හේතු අනුව 1 චුදිතට එරෙහිව නගා ඇති 13 චෝදනාව පැමිණිල්ල විසින් සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට ඔප්පු කර ඇති බව තීරණය කරමි. ඔහුට විරුද්ධව නගා ඇති අනෙක් චෝදනා සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට ඔප්පු කිරීමට පැමිණිල්ල අපොහොසත් වී ඇත. ■
සේයාරූ ඇමතිවරායාගේ නිල පිටුවෙන් උපුටාගන්නා ලදී